مدح و مرثیۀ حضرت زهرا سلام الله علیها و امیرالمؤمنین
آنکه تـابـید رخـش در شب یلدای علی کیست جز فاطمه نوریّۀ شبهای علی هـمه بر پـاش مـیافـتـنـد پـیـمـبرها هم ولی افـتـاد خود فـاطـمه بـر پـای عـلی بارها گفت پیمبر که علی جان من است و شده فـاطـمه هم جـان گـوارای عـلی زن نـبـیـنـش! بخدا ظرفـیـتـش را دارد که به میدان بزند جنگ کند جای علی هرچه گفتهست علی بود علی بود علی نیست بر لـوح دلـش غیر تـولای عـلی ما گدایـان عـلی ریزهخـور فـاطـمـهایم جان فدای کرمت حضرت زهرای علی! حکم لـولاک خدا بود که فهـمـاند به ما اوست تنـهـا سـبب خـلـقت دنـیای علی این دوسه مـاه چه آمـد به سر بانـو که بسـته شد بر رخ او راه تـمـاشای علی یک در سوخته و یک زن سیلی خورده ما بـمـیـریم برای غـم عـظـمای عـلـی |